Het genie van Wells

Ik lees momenteel meerdere boeken (H. G. Wells's 'War of the Worlds', Stephen King's 'Nightshift', en Michael Crichton's 'Sphere') maar over die eerste moet ik even wat kwijt. Wells was een ongekend genie, een visionair. Geschreven in 1898 was het verbluffende scifi, zeker voor die tijd. 5 hele jaren vóór de Wright broertjes vlogen, schreef Wells al over interplanetaire transit. Decennia voor de uitvinding van de laser, omschreef hij deze al zeer uitvoerig. Maar er is nog iets dat het boek apart maakt. Stel je voor: een ras van aliens van Mars valt ons aan en met enorme driebenige robots maken ze korte metten met de menselijke beschaving van Engeland, de mensheid die alles erin gooit wat het te gooien heeft. Stel je voor dat het een standaard of zelfs normaal werk zou zijn: dan zou het boek gaan over invasies en oorlog en werden de aliens en hun robots op de voet gevolgd. Het is zeer makkelijk (min of meer) om dan niet een hoofdpersoon te nemen maar meer de actie te nemen, of de aliens zelf als hoofdgroep. Maar het is geen standaard boek. Wells heeft een hoofdpersoon, een gewone vent, en wat je meekrijgt van die enorme gebeurtenissen is alleen dat wat hij dus direct meemaakt. Ergens is dit schrijnend omdat je het geheelplaatje lezen wilt, maar Wells is niet voor niets een genie: hoewel je iets lijkt te missen, denk je niet 1x: 'was dit maar een beter boek geweest...' Wells legt de focus volkomen op 1 man en negeert de grootschalige gebeurtenissen. Het slimme is dat je zo meer feeling krijgt voor het verhaal; het oogt meer realistischer. Je leest niet: 'het dappere leger viel hier en hier aan', maar: 'hij rende voor zijn leven, onbekommerd om anderen'. En dat is wat Wells zo speciaal maakt. Hij voorzag vooruitgangen in de technologie en visualiseerde mechanische drievoeters die door Marsmannen bestuurd werden en die met lasers en zoeklichten op mensen richtten en een immense tegenreactie, het zij een niet geheel succesvolle, van de aardse legers...en wat doet Wells...hij houdt de focus op de innerlijke strijd van 1 mens, en geeft alleen dat weer van het grote verhaal wat die ene mens met eigen ogen ziet. Hij fantaseerde dingen decennia voor ze uitgevonden werden, en bleef zich richtten op het oudste type personage: een gewone mens, op de verkeerde plek op het verkeerde moment. Hulde.